مهران مهاجر ( -1343) عکاسی را از آغاز دهه‌ی 1360 آغاز کرد. او دانش‌آموخته‌ی عکاسی در دوره‌‌ی کارشناسی و زبان‌شناسی همگانی در دوره‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران است. طی این‌ سال‌ها چشم و ذهن او بیشتر معطوف به سازوکار زبان دوربین و کنکاش با مرزهای آن بوده است. مهاجر کارهایش را به شکل انفرادی در ایران و به شکل گروهی ‌در ایران و بیرون از ایران در سه دهه‌ی اخیر به نمایش گذاشته است. مهران مهاجر معلم عکاسی و مترجم و نویسنده نیز هست. او عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است و نزدیک به سه دهه‌ سابقه‌ی تدریس در دانشگاه‌های تهران را دارد. وی چند کتاب در حوزه‌ی نقد ادبی و عکاسی نوشته و ترجمه کرده است. نوشته‌های او درباره‌ی عکاسی عمدتاً در مجله‌ی حرفه: هنرمند چاپ شده‌اند. تهران بی‌گاه (1393)، بین و لابین (1395)، هوای زمین (1397)، داربست (۱۳۹۹)از کتاب‌های عکس او هستند و کتاب‌های بایگانی و تن (1388)، عکاسی (1390)، عکاسی: درآمدی انتقادی (1390، همراه با محمد نبوی و دیگران)، مفاهیم بنیادی تاریخ هنر (1395، همراه با محمد نبوی) از ترجمه‌های او در زمینه‌ی عکاسی و هنر هستند.