دوره ها

این دوره با تأکید بر چارچوب‌های روایی برای خوانش تاریخ هنر، ضمن مرور بزنگاه‌ها و نقاط عطف تاریخ هنر ایران، جایگاه راوی و روایت‌ها را در سازمان چنین تاریخی به بحث می‌گذارد. با تحلیل مجموعه‌ای از آثار شاخص، ظرفیت‌های روایی برای به هم پیوستن این تحلیل‌ها و بافتارمند کرد تاریخ‌های هنر ایران بررسی می‌شود.

این دوره اگرچه در امتداد دوره اول «درآمدی بر تاریخ هنر ایران» است، اما با طرح سرفصل‌های تازه می‌تواند آغازی باشد برای ورود به مبحث تاریخ هنر ایران.